Joke J. Hermsen is schrijfster en filosofe. Haar roman 'De liefde dus' betekende haar doorbraak bij een groot publiek. Haar essay over tijd en de zoektocht naar meer rust, Stil de tijd (2009) behaalde 25 herdrukken en werd oa bekroond met de Jan Hanlo essay prijs. In 2017 schreef zij het essay voor de Maand van de filosofie: Melancholie van de onrust, dat zeer lovend werd ontvangen. Onlangs publiceerde ze 'Rivieren keren nooit terug', een roman over tijd, verlies en herinnering, die nu al als haar beste roman wordt beschouwd. 

Joke Hermsen studeerde filosofie en letteren in Amsterdam en Parijs. In 1993 promoveerde ze aan de Rijksuniversiteit Utrecht op een literair-filosofische ideeëngeschiedenis. Daarna was zij jarenlang als senior onderzoeker verbonden aan de Faculteit der Wijsbegeerte van de Universiteit Tilburg. Inmiddels heeft zij zowel haar sporen verdiend met romans (historische romans en hedendaagse zedenschetsen) en filosofisch werk. Samen vormt dit een hecht oeuvre, waarbij de literaire schrijfster herkenbaar is aan de filosofische thema's en rijke, sensitieve en beeldende stijl. Belangrijke thema's in haar werk zijn: (1) tijd en creativiteit, zoals in haar bekroonde essay 'Kairos. Een nieuwe bevlogenheid' (2012) en (2) herinnering, verwondering en kindertijd, zoals in De profielschets (2004), Blindgangers (2012) en Rivieren keren nooit terug (2018). Ook maatschappelijke thema's als duurzaamheid, politieke betrokkenheid, genderverhouding, ethniciteit, consumentisme, technostress, beeldschermverslavingen tijdsdruk keren regelmatig terug,. Hermsen is dan ook een veel gevraagd spreekster bij tal van organisaties. zie voor meer informatie www.jokehermsen.nl